فرق است میان راهپیمایی اربعین و تشییع شهدا
یادداشتی از منصوره جاسبی
سه شنبه مصادف با روز شهادت صدیقه طاهره سلام الله علیها، در تهران دویست شهید دفاع مقدس را تشییع کردند. گُله به گُله موکب برپا بود و به علت سردی هوا بیشتر پذیرایی ها چای بود و عدسی و آش و نان، شیر داغ هم می دادند و دست مریزاد به همه آنانی که در لباس خدمت به خلق خدا خالصند نه اهل ریا.
بالای موکب ها نوشته شده بود: وزارت ارتباطات و فناوری، دیوان عدالت اداری، معاونت فرهنگی اجتماعی راه آهن شهری تهران و….
دریغ از حتی موکبی مستقل به نام یک عشیره و خانواده، همه و همه بوی دولت و ارگان های رسمی کشور را می داد…
سال ها قبل یعنی آن روزها که نام و نشان در گمنامی بود، نه از ارگانی خبری بود و نه موکبی و نه شهدا پله هایی برای ترقی و پیشرفت عده ای، مردم بودند و مردم؛ و حالا سال ها بعد که دفاع مقدس چهل و چند ساله شده و هنوز شهدایش چشم و چراغ این ملتند، شهدا را میان اینهمه ارگان چه غریب می بینم و دلم سخت می گیرد.