الحمدلله الذى جعلنا من المتمسکین بولایه مولانا امیرالمؤمنین و الأئمه المعصومین
دنیا به پیش چشم فلک، سر به زیر شد
یعنى شکوه عرش خدا بى نظیر شد
وقتى عطش میان بیابان نفس کشید
هر سنگریزه، تشنه یک “یامُجیر”شد
باران عشق در دل صحرا ظهور کرد
تا آن بهار گمشده سهم کویر شد
روزى که خنده بر رخ آیینه نقش بست
سرمنشأ دوباره ى خیر کثیر شد
واشد تمام پنجره ها سمت برکه اى
آیینه اى که قسمت “یومُ الغدیر” شد
بر منبر عظیم ولایت که تکیه داد
خورشید در قلمرو نورش حقیر شد
مردى پر از طراوت باران و شور عشق
در محضر تمامى خلقت، وزیر شد
در جشن آسمانى اکمال دین حق
آیینه دار سبز رسالت، امیر شد
“یومُ السُّرور”، روز تولاى حیدر است
ناد على بخوان که فضا دلپذیر شد
مولاى دین، طلوع امامت مبارک است
از نور توست، ماه ولایت منیر شد